امنیت#آزادی

دوستان عزیز هر مطلبی را همین طور بی دلیل قبول نکنید چ مثبت چ منفی چ چپی چ راستی !!!

اگر مطلب موجه و مفیدی دیدی و رفتی راجع به آن مطلب منبع آن صحت آن اعتبار آن تحقیق کردی و دیدی مطلب صحت ندارد قبول نمیکنی اگر دیدی صحت دارد با یقین و عزم جزم قبول میکنی و کسی نمی‌تواند در باور و اعتقاد شما نسبت با آن مطلب خدشه ای وارد کند چون تحقیق کردی خودت به اصل مطلب دست پیدا کردی !

اگر مطلبی را دیدی ک مخالف اسلام و دین بود الکی قبول نکن برو تحقیق کن حتما به این نتیجه میرسی ک همه مطالب ضد و نقیضی ک می‌بینیم در فضای مجازی هست همین گونه هست و پس از آن در مطالبی ک می‌بینیم و میخوانیم بیشتر دقت میکنیم ☆

حواسمان جمع باشد ک فضا مجازی هست اما کاربرانی ک از این فضا استفاده می‌کنند حقیقی هستند پس ما برای هر مطلبی ک می‌نویسیم هر عکس نوشته ای ک می‌سازیم هر ویدئویی ک می‌سازیم و در فضای مجازی انتشار می‌دهیم و کاربران از آنها استفاده می‌کنند در قبال آنها مسئولیت داریم اگر باعث ثواب باشد پاداش دارد اگر باعث گناه باشد عذاب دارد !

حواسمان را بیشتر جمع کنیم عزیزان 

بعضی ها بر این باور هستند ک من بخوام برم پول هم داشته باشم خب میروم و ربطی به اینکه بطلبه و….نداره !

در حالی ک این مطلب کاملا غلط است کربلا رفتن به این است ک امام حسین و اهل بیت علیه السلام شما را بطلبند بعد بقیه موارد ،ممکنه به هر طریقی نشه بریم زیارت یکبار پول نداریم یکبار مشکل خانوادگی ،یکبار راه باز نیست ، یکبار اجازه همسر و یا پدر ،یکبار دلمون نخواد بریم و… اینها همه به خواستن و طلب آن بزرگواران هست وگرنه برای ایشان کاری نداره ک مشکلی ک در ظاهر ما فکر می‌کنیم باعث نرفتن ما میشه را برطرف کنند

و کربلا به طلبیده شدن هست 👍

و هر کربلا رفتنی کربلایی شدن نیست ،گاهی ما می‌رویم کربلا و خیلی هم به قول بعضی دوستان خوش میگذره به ما اما از زیارت چیزی درک نمی‌کنیم، اصل در زیارت درک زیارت هست به اینکه ما برای چ به زیارت آمدیم ،چ لزومی دارد ک این همه راه برویم ک یک زیارت نامه بخونیم و با امام حسین ع درد دل کنیم و…مگر امام حسین ع در شهر خودم در خانه خودم صدای مرا نمی‌شنود!؟

باید گفت البته ک خدا همه جا حاضر و ناظر بر اعمال و نیات ما هست و به اذن خداوند امام حسین ع همه جا صدای ما را می‌شنود و توانایی استجابت دعای ما را دارد ،

اما ما با حضور خود در زیارت ایشان علاوه بر استفاده معنوی از آن فضا به دیگر افراد جامعه اعم از مسلمان و غیر مسلمان نشان می‌دهیم ک شیعه عاشق امام خود هست و سختی در این راه برایش آسان می‌شود و از طرفی اعمال  و رفتار تک تک شیفتگان و شیعیان آن حضرات نشانه و نماد دیگر شیعیان و تبلیغ دین اسلام و شیعه میباشد ،

پس

عزیزان حواسمان  باشد حواسمان  باشد به رفتارمان به دقت در رعایت حقوق دیگران ،به اینکه ما در طول سفر اربعیین نماینده دیگر شیعیان هستیم دیگر شیعیانی ک طلبیده می‌شوند و شرایط شرکت هم دارند ولی یک اهم و مهم مهم تری بر آنها ایجاب میکنه ک در این سفر شرکت نکنند مثل چی ؟ مثل رهبری جامعه ،مثل حضور در میدان جنگ و جهاد و…پس باید طوری رفتار کنیم ک روز قیامت شرمنده آنها نشویم 

سعی کنیم در طول مسیر از فضای معنوی استفاده کافی را ببریم ،ارتباط با دنیای مادی را به حداقل برسانیم و ارتباط با معبود را به حداکثر حد خود برسانیم ،فضای شهر و کشور عراق را مثل فضای شهر ک کشور خود بدانیم در رعایت نظافت ، اونجا یک سیاره دیگری نیست اونجا هم یک کشور هست ک مردمان ایشان مثل مردمان ما آداب و رسوم خاص خود را دارند انتظار معصوم بودن و تحمل ۱۰۰ در صدی از آنها نداشته باشیم به جای این تفکرات باید در رابطه با ارتباط خود بل افراد مخصوصا نامحرم ها محتاط باشیم و در حفظ اموال عمومی و نظافت اجتماعی و روابط اجتماعی خود بیشتر دقت کنیم سفر اربعیین سفر شمال نیست ک ما مدتی خوش باشیم اربعیین باید در ما تاثیر معنوی داشته باشد و این تاثیر مداوم و مستمر باشد ،

عزیزان زیارت مستحب است اما رعایت حق الناس واجب است پس لطفا مواظب حق الناس های ریز و درشت باشیم از صف غذا و ریختن آشغال در کف خیابان گرفته تا صف زیارت و… اینجا بحث زرنگی نیست، مسابقه است اما مسابقه سر خوشگذرانی بیشتر نیست مسابقه سر درک بهتر زیارت و استفاده معنوی بیشتر از زیارت است 

امی دارم ک توانسته باشم حداقلی از حق مطلب را ادا کرده باشم 

التماس دعا 
 

شهید آوینی می‌فرماید:

کربلا به رفتن نیست!

به شدن است!

ک اگر به رفتن بود شمر هم کربلایی است 🤔

دوستان عزیزی ک قصد سفر اربعیین دارند و یا آنانی ک قصه جا ماندن از سفر اربعیین را در دل دارند چند نکنه را مد نظر داشته باشند :

اولین نکته ک طبق قول شهید آوینی ما باید کربلایی باشیم ن اینکه کربلا برویم 

دومین نکته اینکه کربلا رفتن و زیارت امام حسین ع و بقیه ائمه ع مستحب است و ما یک سری اعمال داریم ک واجب است باید قبل از اینکه برای زیارت پافشاری کنیم اعمال واجب خودمان را فراموش نکنیم مثلا چی مثلا نماز واجب است، روزه واجب است ،حجاب واجب است،احترام به دیگران واجب است، حفظ حریم خصوصی خود و دیگران واجب است ،امر به معروف واجب است نهی از منکر واجب است، خمس واجب است. زکات واجب است تولی و تبری واجب است اینها را گفتم ک بدونیم واجب یعنی اینکه باید انجام دهیم و اگر انجام ندهیم گناه کردیم  و مستحب یعنی اینکه اگر انجام دهیم خوب است ولی اگر هم انجام ندهیم گناه نکردیم پس اگر ما برای خاطر خدا و امام حسین ع داریم زیارت می‌رویم حواسمان باشد ک در بین راه واجبات را فدای مستحبات نکنیم در بین راه حق کسی را ضایع نکنیم اینجا زرنگی نیست اینجا فهمیدن و درک کردن ملاک هست حواسمان باشد ک وگر آب خوردیم لیوان آن را زمین نندازیم ک یک کارگر باید دو متر خم شود تا آن را بردارد حواسمان باشد موهایمان بیرون نزند از فرت خستگی حواسمان باشد ک جای دیگری را نگیریم و فکر کنیم زرنگ هستیم حواسمان باشد مشغول مستحبات نشویم و نماز اول وقت یادمان برود حواسمان باشد در صف غذا در موکب ها اگر حق هر کس یک دانه هست همون یک دانه را بگیریم اگر سیر نشدی دوباره صف وایسا اینجوری به خودمون یاد میدیم ک واقعیت چیه ؟

میدونید واقعیت اینه ک دنیا نوعی بچه بازی هست ما هم مثل بچه ها داریم خاله بازی می‌کنیم ولی در  آخر همه چند متر پارچه سفید بیشتر با خود نمی‌بریم جز اعمال خوب و بدمان 

پس باشد ک هر آنچه ک جمع میکنیم اعمال با ارزش اخروی باشد چ بسا همین دنیا هم جواب میگیریم و هرگز محتاج به کمک دیگری نمیباشیم 

خلاصه راه راست همیشه راست هست

اگر کربلا رفتیم تمام حقوق خود دیگران و خدا را رعایت کنیم 

اگر هم جزء جاماندگان بودیم کربلایی زندگی کنیم حتما مورد عنایت امام حسین ع واقع می‌شویم  

نذری چ زمانی واجب میشود؟

نذری زمانی ک شخص مکلف صیغه نذری را به هر زبانی بر زبان جاری کند واجب می‌شود مثلا بگوید برای خداست بر من ک فلان چیز را در راه خدا بدهم قربت الی الله

در صورتی ک زن بدون اجازه همسرش از در آمد او نذر کند و شوهرش راضی نباشد لازم نیست نذری را ادا کند 

در صورتی ک شخص مکلف نذر کرده باشد و موقع دادن نذر ناتوان باشد و توانایی ادای آن را نداشته باشد تا زمان توانگری چیزی بر او نیست 

ادامه »

در غدیر کمیت غذا و نذری هاتون را کاهش دهید به همان میزان یا بیشتر از آن  کیفیت غذا و نذری را بالا ببرید اگر قصد دارید ۱۰۰ پست عدس پلو دهید هزینه ی آن را بسنجید و ببینید چند پست غذای بهتر ک مردم دوست دارند را می‌توانید تهیه کنید آن غذای بهتر را تهیه کنید 

انسان چ زن و چ مرد آفریده شده است آزاد باشد از هر چیزی ک مانع رشد و تکامل او در مسیر خلیفه اللهی می‌شود . خداوند انسان را در روی زمین خلیفه خود خلق کرده است یعنی انسان باید رنگ و بوی خدایی داشته باشد و از وابستگی به هر چیزی ک او را از بندگی خدا و رنگ و بوی خدایی دور می‌کند خود را رها سازد چرا خداوند متعال در حدیث قدسی می‌فرماید:

( ای انسان من همه چیز را برای تو خلق کردم و تو را برای خودم)

پس انسان و بنده خدا باید از تمام امکانات و اسباب و عللی ک در اختیار اوست جهت رسیدن و تقرب الهی استفاده کند باید هدف و غایت او بزرگ باشد یعنی همان خلیفه اللهی و تکامل 

نباید این اسباب و وسایل دنیا و مادیات حیاط انسان را از هدف خلقتش پرت کند اینطور نباشد ک مثلا شخصی ک رانندگی دوست دارد وقتی سوار ماشین خوبی شود یادش برود ک قرار بود به فلان مقصد برسد و چون دارد از رانندگی لذت می‌برد مقصد را فراموش کند و نداند به کجا می‌رود چون در این صورت معلوم نیست چ به سر او  می آید یا مسیر را گم می‌کند یا تصادف کرده و ماشین و خودش تباه می‌شود یا در جایی بنزین تمام کرده و گرفتار بیابان می‌شود ک آیا کسی پیدا شود او را نجات دهد یا ن؟

انسان هم در این دنیا مسافر است و پشت فرمان زندگی نشسته نباید لذت های دنیوی و اسباب و مادیات ک خدا خلق کرده جهت تقرب به آن قدرت عظیم از آن استفاده کند حواس انسان را با خود جلب کند و انسان را مشغول مادیات و لذت های دنیوی کند ک هدف و مقصد را فراموش کند چون اگر لذت از حد اعتدال خارج شود تبدیل به شهوت و شهوترانی می‌شود و انسان را از یاد خدا غافل میسازد.

(لذت خوب است اما در حد اعتدال و با رعایت ترجیح دادن لذت های راجح بر مرجوح)

مثلا داشتن اسباب و وسایل آسایشی خوب از قبیل خونه و ماشین و در آمد و….اگر از راه حلال باشد و برای استفاده صحیح و حلال خوب است چون وسیله آسایش خانواده است و خداوند خود انسان را به خوش رفتاری و تامین معاش خانواده توسعه کرده است ولی اگر اینها را از راه حرام بدست بیاید انسان را به گناه انداخته و از خدا دور می‌سازد چون خداوند کسب و در آمد از راه نامشروع را حرام دانسته .

مثال جالب تر اینکه داشتن فرزند لذت بخش هست و اگر انسان فرزند خوب و متدین و صالح تربیت کند باعث تقرب انسان به خدا می‌شود اولا به خاطر تربیت یک انسان صالح دوما فرزند صالح برای انسان باقیات و صالحات میشود و اگر دنیا فرزند صالح عمل خیری انجام دهد ثوابش به انسان در قیامت هم می‌رسد ولی اگر یک بچه لوس و تنبل و بد عمل تربیت کند بازم باعث دوری او از تقرب الهی می‌شود چون هر عمل زشتی ک فرزند انجام دهد ک نتیجه تربیت والدین است گناهش برای والدین هم نوشته میشود.

انسان نباید بنده هیچ چیز و هیچ کس غیر ااز خدا باشد نباید بنده ی پول باشد نباید بنده‌ی اولاد باشد نباید بنده ی ارباب و کارفرما باشد نباید بنده ی هوا و هوس باشد فقط باید بنده خدا باشد و بس! یعنی اگر از راه حلال همه اسباب زندگی دنیا را از نوع خوبش داشتی ازش لذت ببر ولی آنقدر وابسته به آن نشو ک اگر خدا یه روزی ازت گرفت ناراحت بشی .یعنی راضی باش به رضای خدا یعنی اگر هما چیز دارم چون خدا خواسته و تلاش کردم دارم و اگر تلاش کردم و ندارم حتما خدا نخواسته!

نتیجه اینکه آزادی یعنی آزاد بودن از هر چیزی ک انسان را از تقرب الهی دور می‌کند.

آزادی یعنی بنده هیچ کس و هیچ چیز نبودن غیر از خدا

آزادی یعنی عدم وابستگی به متعلقات دنیا و فقط بنده خدا بودن !!!

سیدنا |seyedoona
سلام رفيق
+شما یا همفکر منی!
یا هموطن من…
پس بينِ مون ديوار نكش(:
.
کپی از کانال نوش جونتون
حلاله رفقا،هدف فقط روشنگریه
.
راه ارتباطى با من
@seyyedaam
صفحه اينستاگرام مون
instagram.com/seyyedoona

https://eitaa.com/seyyedoona

آزادی از نظر غرب یعنی مطلق عدم موانع یعنی من تا جایی آزاد هستم ک به آزادی دیگران لطمه نزنم 

آزادی از نظر اسلام یعنی عدم وجود موانع برای رسیدن به تکامل و هدفاصلی از خلقت انسان ک همان خلیفه اللهی است یعنی تا جایی آزاد هستیم ک به خود عالی و انسانی خود و دیگران لطمه نزنیم 

از نظر شهید مطهری :مطلق عدم مانع آزادی نیست ،دو شرط دارد تا آزادی اطلاق شود

۱.اول اینکه آن مانع قبلا وجود داشته و حالا آزادی از آن حاصل شده یا اینکه امکان گرفتاری به آن مانع وجود دارد و در عین حال انسان خود را از آن برکنار داشته است.یعنی مفهوم رهایی و زنجیر پاره کردن و یا تسلیم زنجیره‌ای موجود نشدن در مفهوم آزادی اخذ شده است.

۲.دوم اینکه در مورد هر مانعی ،یعنی عدم هر مانعی آزادی نیست مثلا موانع فعل از قبیل یک سیل ک مانع عبور از رودخانه است نبودن آنها آزادی نیست ،بلکه در مورد موانع فاعل یعنی چیزهایی ک قوای ظاهری یا باطنی فاعل را در بند و محدود می کند اطلاق می شود و بعد خواهیم گفت حتی صرف عدم مانع فاعلی نیز در آزادی کافی نیست .آزادی یک مفهوم اثباتی است به معنی عصیان و تمرد و پرخاشگری در مقابل هر مانعی. محدودیتی برای تکامل انسان .و از همیم جارابطه آزادی و شجاعت و همچنین رابطه آزادی و جهاد به مفهوم صحیح یعنی دفاع از حیثیات انسانی روشن می‌شود.

معنای آزادی چیست؟آزادی یکی از لوازم حیات و تکامل است یعنی یکی از نیازمندی های موجود زنده آزادی است.هر موجود زنده ای اعم از گیاه ،حیوان ویا انسان احتیاج به آزادی دارد.

هر موجود زنده برای رشد و تکامل احتیاج به سه چیز دارد ۱.تربیت ۲.امنیت. ۳.آزادی

۱.تربیت عبارت است از یک سلسله عوامل ک موجودات برای رشد به آنها احتیاج دارند مثلادگیاه برای رشد به آب و خاک و نور و حرارت احتیاج دارد.یک حیوان به غذا احتیاج دارد و یک انسان تمام احتیاجات گیاه و حیوان را دارد به علاوه یه سری احتیاجات انسانی ک همه ی آنها در کلمه تعلیم و تربیت جمع است .

۲.امنیت عبارت است از اینکه موجود زنده برای حفظ چیزی ک در اختیار دارد ،مثل جان و مال و تعلیم و تربیت و…احتیاج به چیزی دارد ک امنیت نام دارد.

۳.آزادی یعنی اینکه موجود زنده برای اینکه رشد کند و به تکامل برسد مانعی جلو رشد و تکامل ش را نگیرد.پس آزادی یعنی نبودن مانع.

انسان های آزاد انسان هایی هستند ک با موانعی ک در جلوی رشد و تکامل‌شان را میگیرد مبارزه می‌کنند و تن به وجود مانع نمی دهند.

در دنیای غرب معتقد هستند ک آزادی هرکس تا جایی محترم است ک به آزادی دیگران لطمه نزند و در حقیقت آنها در جنبه های نظم اجتماعی کار کردند.

اسلام معتقد است آزادی هرکس تا جایی محترم است ک به خود عالی خود و دیگران آسیب نزند و اصل آزادی،آزادی فطری و معنوی است -(انسان خلق شده است ک به جنبه های الهی و خود عالی هدایت شود .فلسفه خلقت انسان تکامل ذکر شده است .)

اسلام اجازه ارتداد نمی دهد.و حکم ارتداد اعدام است .اما اگر کسی در جامعه غیر اسلامی ارتداد خود را مطرح کند ویا اینکه فکر خود را برای دیگران مطرح نکند حکم ارتداد برای او صادر نمی شود ولی  اگر کسی در جامعه اسلامی ارتداد خود را اعلام و تبلیغ کند ابتدا زندانی می‌شود و عالم دینی در زندان با او بحث می کند و کتاب در اختیارش قرار داده می‌شود اگر استدلال نداشت ،ضعف فکری نداشت،و عناد داشت حکم ارتدادصادر می‌شود(اعدام)

در مسائله حجاب اجباری این سوال مطرح است ک آیا دین مخالف آزادی است؟ پیغمبر بشیر و نذیر بود دین را ابلاغ می‌کرد. در دین باید دو جنبه در نظر گرفت :

۱.روح دین اساس دین (ایمان ،حب)،آیا دین چیزی جز محبت است در جنبه های درونی نمی‌شود اکراه درست کرد پس در اساس دین اجبار وجود ندارد،دولت نمی‌تواند در جنبه های درونی اجبار قرار دهد .

۲.جنبه های ظاهری و اجتماعی دین ،در قوانین ظاهری اجبار وجود دارد قوانینی ک ضمانت اجرایی دارند اجباری هستند، دولت موظف است زمینه اجتماع را برای رسیدن به سعادت فراهم کند، رهبر می گوید حاکم اسلامی وظیفه دارد زمینه را برای ورود مردم به بهشت فراهم کند .

پس درست است ک خدا در قران فرموده :لا اکراه فی الدین ،در دین هیچ اجباری نیست . در اساس دین و آن چیزی ک ظاهر نیست اجبار نیست ولی در مسائل ظاهری در جامعه اسلامی در عمل به قوانین جامعه اسلامی مانند حجاب اجبار وجود دارد زیرا اجتماع منزل شخصی ما نیست و اگر کسی بی حجاب در جامعه اسلامی وارد اجتماع شود به آزادی دیگران لطمه می زند چرا ک باعث می‌شود دیگران در نگاه حرام و گناه بیافتند و مانع به تکامل رسیدن افراد جامعه میشود و اینگونه آزادی ایشان سلب می‌شود پس اجباری بودن حجاب در جامعه اسلامی باعث آزادی افراد جامعه است چرا ک افراد مسلمان هستند.

آزادی اقسامی دارد عبارت است از :

۱.آزادی معنوی

۲.آزادی اجتماعی